Son Bir Yüzleşme | Tilki Kitap

Alınan yaştan ziyade yaşadıklarıdır insanı büyüten. Yeni bir benlik kazandıran insanlar değil, olaylardır. Hayat bazen bir satranç oyunudur, her zaman doğru yerde ve doğru hamleyle karşındakini mat etmeni ister. Bazen yenilmek olsa da bu oyunda, her şeye rağmen yaşamak güzeldir aslında. Sevmeyi bilmeli insan. Önce kendini, sonra aldığı nefesi, bazen gökyüzünü, çoğu zaman bir yüreği... Affetmeyi bilmeli bazen ama çoğunlukla doğru pişmanlıkları affetmeli. Hafife almamalı insan duygularını, yok saymamalı en uç kırılımlarını... Saçlarındaki siyahlar kadar aklarına da şefkat dolu olmalı. Ağlaması gerekiyorsa ağlamalı, sevmesi gerekiyorsa sevmeli ve gülmesi gerektiği zamanlarda ise hunharca gülmeyi başarabilmeli. Hayatın kasvetine kapılıp gitmemeli. Elindeki o en değerli olan şeylerin değerini bilmeli. Zamansız hayatın planlı sürecinde saklıdır birdenbire elindekilerin kayıp gitmesi. Her an kaybedecek gibi sevmeli, sevginin büyüsüne kapılıp kendini kaybetmemeli... Kendine hem yol olmalı hem